Pinksteren

De Geest

Fluister het mij in, Heilige Geest:
ik zal het goede denken.

Spoor me aan, Heilige Geest:
ik zal het goede doen.

Verlok me, Heilige Geest:
ik zal het goede zoeken.

Geef me kracht, Heilige Geest,
ik zal het goede vasthouden.

Bescherm me, Heilige Geest,
ik zal het goede nooit verliezen.

Toegeschreven aan Augustinus

In ballingschap

Uit "Was ik een schaap, dan wist ik het wel" van Karel Eykman:


IN BALLINGSCHAP


Heb jij dat nooit
in een groep op een plek
dat gevoel van wat-doe-ik-hier
zijn zij of ben ik nou gek?
Heb jij dat nooit?

Heb jij dat nooit
dat je 't niet meer vertrouwt
dat je het anders bekijkt
dat je denkt, ik zit hier fout?
Heb jij dat nooit?

Heb jij dat nooit
dat je je verbannen voelt
dat je hier niet wonen wilt
en niemand snapt wat je bedoelt?
Heb jij dat nooit?

Waarom vraag je naar mijn naam?

opnieuw iets wat ik in mijn mailbox vind ;-)


Wanneer je zoekende bent,
als je worstelt met de zin van je leven,
weet dan dat Ik de bron van je onrust ben.

Weet je je aangeraakt en getrokken
door een kracht die je niet kunt thuisbrengen?
Ik ben degene die aan je trekt.

Vraag je je af waarom mensen elkaar
onrecht en leed aandoen?
Ik ook.

Ze zeggen dat Ik liefde ben,
maar vragen waaraan dat te merken is.
Ik ook.

Wil je weten waarom ik jou roep?
Daarom! Juist daarom!
En ik laat je niet meer los.

Waarom vraag je naar mijn naam?

Pierre Humblet, bij Genesis 32,23-33

kinderspel

bijna twee jaar terug plaatste ik een paar regels uit onderstaand gedicht. Nu kom ik "zomaar" het hele gedicht tegen.


Zij speelt vandaag een spel met andre namen
Ik ben niet ik, maar ik ben die en die
en jij bent ook een ander. Op mijn knie
zit zij te zeggen wat ik zal beamen:

dat heel het leven maar wat spelen is.
Wij wonen in de trein of in de bomen
of soms in Amsterdam, en zij vergist
zich zelden in die duidelijke dromen.

Ook is zij vaak de moeder, ik het kind.
Dan laat zij mij haar platenboeken lezen
en kijkt of ik de dieren daarin ken.

O leven dat altijd opnieuw begint,
ik ben gelukkig weer een kind te wezen
en maar te zijn wie zij wil dat ik ben.

Uit de bundel van J.W. Schulte Nordholt,
Achter een muur van licht.

Nothing is impossible,
the word itself says 'I'm possible'!

Audrey Hepburn

om over na te denken ... en dan?

vandaag in mijn mailbox gevonden:


Wat wij aan het einde van ons leven
in handen houden,
zijn niet onze prestaties en onze werken.
Wij zullen ons eerst en vooral
de vraag moeten stellen
hoeveel wij hebben liefgehad.

Uit: Willigis Jäger, Over de liefde

Gezang 46

Als ik in gedachten sta
bij het kruis van Golgotha,
als ik hoor wat Jezus sprak,
voor zijn oog aan 't kruishout brak,


Hoe nog stervende zijn mond
troost voor vriend en moeder vond,
weet ik: "Hij vergeet ons niet,
schoon Hij stervend ons verliet."


Hoor ik dan, hoe Jezus bad
voor wie Hem gekruisigd had,
'k weet dan: "Bij de Heiland is
ook voor mij vergiffenis."


Zie ik, hoe genaad' ontving,
die met Hem aan 't kruishout hing,
'k bid, mij voelend Hem gelijk,
"Heer, gedenk mij in uw rijk!"


Hoor ik, hoe Hij klaagde, dat
Hem zijn God verlaten had,
'k weet dan, wat mij ook ontvall',
God mij nooit verlaten zal!


Hoor ik, hoe Hij riep: "Mij dorst!"
dan roep ik: "O Levensvorst,
Gij, Gij naamt de bitt're dronk,
die deez' aard verzoening schonk!"


Op zijn kreet: "Het is volbracht,"
antwoordt mijn aanbidding zacht:
"Jezus, ook voor mij verwierf
Gij verlossing, toen Gij stierft."


Hoor ik, hoe het laatst van al
Hij zijn geest aan God beval,
weet ik ook mijn geest en lot
in de handen van mijn God.

Ik zal je nooit meer vergeten

(tekst en muziek: Ad de Laat)

Ik zal je nooit meer vergeten
Ik was zo groot jij was zo klein
Jij wilde alles van me weten
Ik vroeg me enkel af waarom jij hier moest zijn

Al na enkele weken
Ontdekte ik in jouw kinderlijkheid
Een aantal heel gekke streken
Ontstaan uit angst en onzekerheid

Er vlogen meubels door de kamer
Jij maakte speelgoed van andere stuk
Doordat jij ellende bracht
Kreeg jij ellende terug

Maar als ik liedjes voor je zong
Verhaaltjes verzon
Je liet kiezen tussen wat je leuk vond om te doen
Dan werd de grote wereld klein
En hoefde jij niet bang te zijn

Ik zal je nooit meer vergeten
Jij was zo groot ik was zo klein
Voordat een mens zich als een volwassene moet gedragen
Zou het dan misschien eerst kind mogen zijn

(gevonden op www.wakkerehonden.net Hier kwam ik terecht omdat ik zocht naar een methode om te werken met ernstig getraumatiseerde kinderen. Ene Arianne Struik ontwikkelde zo'n methode: Slapende honden? Wakker maken!
Interessant!! Studiedag volgen in oktober?? )

voorjaar?

Geef ons heden ons dagelijks brood...

Wij kunnen tot God gaan
en bidden voor brood:
maar dan ontvangen we
meel in onze linkerhand en
gist in de rechterhand
en een opdracht tot kneden…

…het leven samen kneden
totdat het
‘als levend brood’
uit onze handen komt,
als Hoop, als Vertrouwen,
als Wijsheid en als Liefde
die wij mogen schenken
aan wie het broodnodig heeft…

uit: Liturgie ter plaatse
Felicia Dekkers

Verhaal

Onthoud haar niet
wat ze het meest behoeft -

een verhaal
dat lang
haar leven lang meegaat,

een verhaal
dat haar draagt en voedt,

een verhaal
dat haar moed inspreekt
zelfvertrouwen geeft,

ze heeft het zo nodig
een verhaal

om telkens weer
in thuis te komen,

een verhaal
om veilig in te wonen.

(c) Hans Bouma "een heel mens" (uitg. Kok Kampen)

weekend

Een weekendje weg ... Zeeland ... uitwaaien ... koud en toch voorjaar in aantocht!

nog ikker dan ik

In mijn werk maak ik nogal eens gebruik van de prentenboeken van Max Velthuis.
"Kikker is kikker" is daarbij wel één van de favorieten!
Kikker wringt zich in dat verhaal in allerlei bochten om vooral te zijn zoals de anderen. Prachtig om mee te beleven, dat kikker uiteindelijk toch tot de conclusie komt dat het goed is om kikker te zijn ... Hij is net zo bijzonder als de anderen bijzonder zijn.
Kinderen (en ik) herkennen veel in kikker, en soms krijg ik ineens een kikker cadeau. "Omdat ik zoveel van kikker heb geleerd!"
... geweldig!!

Ik vond een gedichtje van Karel Eykman (in het boekje: "De kantoortoren van Babel"), een in memoriam voor Max Velthuis...

Toen ik weer eens zat te zeuren
want ik had weer eens zo'n dag
van alleen maar sikkeneuren
toen ik het niet meer zitten zag
doordat ik, te goed van vertrouwen,
ergens zwaar was ingeluisd
toen ik het niet meer uit kon houden
ben ik ten slotte maar verhuisd.

Ik verhuisde me in een kikker
in dat beest voel ik me fijn.
Hij is als ik maar dan nog ikker
zoals mijn kikker wil ik zijn.

Ik leef voortaan in mijn kikker
zelf getekend met mijn pen
en zo word ik alsmaar ikker
nog ikkerder en kikkerder dan ik al ben.