Er is bijna weer een jaar voorbij, een nieuw jaar gaat beginnen.
Terugkijken? Of toch vooruit??
Op onze kerstkaart hebben we een gedichtje aangehaald van Toon Hermans.
Ik was me er al lang van bewust dat er meer boven mijn pet (als ik die al had) gaat, dan dat eronder past.
Maar zoekend naar iets voor onze kerstkaart, terugkijkend en vooruit hopend ... kwam ik bij deze woorden uit:
Ik wil geloven in leven en wonder!
Ik wil eigenlijk ook niet meer omkijken ... dat is - voor mij - voorbij! ... dat wil ik voorbij laten zijn!!
Ik zal niet meer vragen waarom!!
Ga ik dan niets meer vragen?? Tuurlijk wel ... aan mezelf blijf ik vragen waarom ik doe wat ik doe, zeg wat ik zeg. Ook aan andere mensen blijf ik (indien nodig) vragen waarom ze doen wat ze doen. En vragend word je wijs ... toch?
Maar ik wil leven in het volle vertrouwen dat God doet wat goed is. En aan Hem wil ik niet meer vragen "waarom?" Op Hem wil ik vertrouwen en in ontzag voor Hem leven!
Ik hoop op een wonderlijk 2009, voor jou en voor mij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten