Op een weblog van Jos Douma vond ik onderstaand verhaal:
Er was eens een Jood die voor de grote feestdagen naar de stad Jeruzalem kwam. Bidden kon hij niet, het enige wat hij geleerd had was het alfabet. Verder niets. Toen de gemeente begon te zingen ging hij naar de heilige ark en sprak tot God: ‘Ik kan niet lezen, want ik ben analfabeet. Tijd om te leren en studeren heb ik niet, want ik ben dag en nacht bezig droog brood te verdienen voor mijn arme familie. Maar u weet toch wat ik nodig heb. Ik zal nu de letters van het alfabet voor u opzeggen en ik vraag u om van deze letters de goede zinnen te vormen.’ Toen klonk er een stem uit de hemel: ‘Je wens zal vervuld worden. God wil niet het gebed. God wil het hart.’
Dit verhaal deed me weer even denken aan de vele kinderen, die ik hardop heb horen bidden ... oprecht, eerlijk, zonder omhaal van woorden, vaak maar losse zinnen, ...
Het raakte en ontroerde me elke keer weer.
En God?
Hij heeft al die kindergebeden gehoord, en het hart van die kinderen gezien!!
Dat houd ik vast!! En ik hoop en bid, dat zij dat ook vasthouden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten